Wynagrodzenie pracownika składa się z części zasadniczej, wynikające z zawartej umowy o pracę, a także ewentualnych dodatków. W Polsce najczęściej stosowany jest tak zwany dodatek funkcyjny, który wbrew pozorom obowiązuje nie tylko w urzędach, ale także w przedsiębiorstwach prywatnych. Jako pracodawca powinieneś wiedzieć, kiedy masz obowiązek wypłacania dodatku funkcyjnego swojemu pracownikowi i czym właściwie jest ten dodatek. Wszystko to wyjaśniamy w naszym poradniku.
Dodatek funkcyjny to część wynagrodzenia wykraczająca poza podstawową pensję, przysługująca pracownikowi, który wykonuje także inne obowiązki, niż wynika to z zawartej umowy o pracę. Na dodatek mogą również liczyć pracownicy biorący na siebie większą odpowiedzialność, chociażby z tytułu zajmowanego stanowiska kierowniczego czy nadzorczego. Oczywiście do takiej sytuacji dochodzi jedynie na drodze porozumienia z pracodawcą. Pracownik nie może samodzielnie przyznać sobie większych kompetencji i oczekiwać z tego tytułu dodatku funkcyjnego.
Wzmiankę o dodatku funkcyjnym znajdziemy w Ustawie prawo pracy, która mówi wprost, że dodatkowe wynagrodzenie przysługuje każdemu pracownikowi biorącemu na siebie większy zakres obowiązków, niż wynika to ze specyfiki jego stanowiska.
Przykładowo: Jan Kowalski został zatrudniony na stanowisku spawacza. Z czasem okazało się, że ma zdolności przywódcze i pracodawca powierzył mu także obowiązek nadzorowania pracy zespołu spawaczy. Stanowisko zajmowane przez Kowalskiego się jednak nie zmieniło. W takiej sytuacji pracodawca musi wypłacić mu dodatek funkcyjny.
Bardzo ważnym szczegółem dotyczącym dodatku funkcyjnego jest to, że mówimy tutaj o stałym elemencie wynagrodzenia. Nie może więc być tak, że pracodawca wypłaca dodatek uznaniowo, np. co kwartał czy raz na rok w ramach zbiorczej nagrody. Pracownik biorący na siebie więcej obowiązków musi otrzymywać dodatek funkcyjny stale, czyli każdego miesiąca pełnienia dodatkowej funkcji.
Dodatek funkcyjny najczęściej jest wypłacany pracownikom budżetówki, co gwarantuje im ustawa. Nie jest jednak tak, że każda osoba zatrudniona w tym sektorze otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie - leży to w wyłącznej gestii przełożonego (np. kierownika wydziału) i wymaga spełnienia konkretnych kryteriów (np. zajmowanie odpowiedzialnego stanowiska). Dodatek funkcyjny otrzymują również urzędnicy, którzy w ramach swoich obowiązków wypełniają więcej niż jeden etat (najczęściej z powodu wakatów).
W przypadku sfery budżetowej zwykle stosuje się mechanizm obliczeń procentowych. Wówczas wysokość dodatku funkcyjnego jest naliczana albo od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę na danym stanowisku lub od wynagrodzenia zasadniczego pracownika.
W przedsiębiorstwach prywatnych dodatek może być ustalany praktycznie dowolnie, ale tylko w porozumieniu z pracownikiem. Tutaj z reguły strony umawiają się na konkretną kwotę, która co miesiąc jest doliczana do zasadniczej pensji.