Trudno sobie wyobrazić prowadzenie działalności gospodarczej bez telefonu komórkowego. Przedsiębiorca praktycznie się z nim nie rozstaje. Współczesne smartfony to wyjątkowo funkcjonalne urządzenia, które można wykorzystywać nie tylko do dzwonienia czy surfowania po Internecie, ale wręcz do zarządzania wieloma procesami w firmie. Zakup nowego smartfona stanowi oczywiście koszt uzyskania przychodu. Pytanie brzmi: jak go rozliczyć? Odpowiedź znajdziesz w naszym poradniku.
To, w jaki sposób przedsiębiorca rozliczy zakup smartfona w kosztach uzyskania przychodu, zależy wyłącznie od ceny takiego urządzenia. Tutaj sprawa jest dość prosta. Jeśli kupiłeś smartfona, którego wartość netto (w przypadku czynnego płatnika VAT) lub brutto (dla przedsiębiorców zwolnionych z VAT) z faktury nie przekracza 3500 złotych, taki wydatek rozliczamy jednorazowo i ewidencjonujemy bezpośrednio w kosztach uzyskania przychodu.
Warto natomiast pamiętać, że w przypadku jakichkolwiek zakupów o wartości przekraczającej 1500 złotych, należy je zaewidencjonować jako firmowe wyposażenie.
Środek trwały kojarzy nam się raczej z samochodem czy jakąś kosztowną maszyną wykorzystywaną w działalności gospodarczej. Tymczasem okazuje się, że definicję środka trwałego spełnia każdy zakup firmowy opiewający na kwotę powyżej 3500 złotych. Dotyczy to także smartfona z wysokiej półki.
Jeśli więc zdecydujesz się na zakup tzw. flagowca lub najnowszego modelu iPhone’a, to z pewnością zapłacisz za taki telefon ponad 3500 złotych. W tej sytuacji jesteś zobowiązany do wprowadzenia smartfona do ewidencji środków trwałych, a następnie poddania go odpisom amortyzacyjnym.
Uwaga!
Powyższa zasada ma zastosowanie tylko wtedy, gdy planujesz użytkować środek trwały (w tym przypadku telefon) przez okres minimum roku.
Do wyboru masz dwie procedury amortyzacji środka trwałego:
Nietrudno się domyślić, że najkorzystniejsza dla przedsiębiorcy jest w tym przypadku metoda jednorazowa, jednak warto pamiętać, że mogą z niej skorzystać tylko osoby, które rozpoczęły prowadzenie działalności gospodarczej w danym roku podatkowym lub posiadają status małego podatnika, czyli w poprzednim roku podatkowym osiągnęły przychód brutto ze sprzedaży w kwocie nieprzekraczającej 1.200.000 euro.