Pozyskanie środka trwałego w drodze leasingu pozwoli na realizację celów inwestycyjnych bez ponoszenia większych nakładów kapitałowych. Jednak w zależności od rodzaju leasingu, mamy do czynienia z różnymi skutkami podatkowymi.
W polskich przepisach rachunkowo podatkowych wyróżniamy dwa rodzaje leasingu:
1. Operacyjny, w którym przedmiot leasingu zaliczany jest do składników majątkowych leasingodawcy. Obowiązek odpisów amortyzacyjnych tym samym spoczywa na leasingodawcy, natomiast raty leasingowe oraz opłata wstępna są kosztem uzyskania przychodu dla leasingobiorcy
2. Finansowy, w którym przedmiot leasingu zaliczany jest do składników majątku leasingobiorcy, a zatem to leasingobiorca dokonuje odpisów amortyzacyjnych, które wraz z częścią odsetkową rat leasingowych zalicza do kosztów uzyskania przychodu.
Podstawowe różnice:
Wybór formy leasingowania zależy od potrzeb przedsiębiorcy, przewidywanego czasu użytkowania przedmiotu leasingu, czy tez rozliczania kosztów podatkowych.
Zdecydowana większość przedsiębiorców decydując się na formę leasingu przy zakupie np. samochodów decyduje się na leasing operacyjny ze względu na mniejsze zaangażowanie własnych środków finansowych przy zawieraniu umowy leasingu.
Najważniejsze jednak przy wyborze formy leasingowania jest to żeby zastanowić się czy zależy nam na znacznym zmniejszeniu podatku już w pierwszym roku użytkowania przedmiotu leasingowania czy w późniejszym okresie.