Zaległy urlop wypoczynkowy

Każdy pracownik zatrudniony na umowę o pracę ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 20 lub 26 dni rocznie, w zależności od stażu pracy. Urlop ten powinien zostać wykorzystany w roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył do niego prawo. Jeśli jednak z jakichś powodów urlop nie został wykorzystany, pracownik ma obowiązek wykorzystać zaległy urlop najpóźniej do 30 września następnego roku kalendarzowego.

Czyli: pracownicy, którzy nie wykorzystali urlopu wypoczynkowego za 2023 rok, muszą go wykorzystać do 30 września 2024 roku. Z kolei pracodawca, który nie udzieli pracownikowi zaległego urlopu w tym terminie, naraża się na karę grzywny w wysokości od 1 000 do 30 000 zł, zgodnie z art. 282 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy.

Warto jednak zaznaczyć, że kara ta grozi tylko w sytuacji, gdy opóźnienie w udzieleniu urlopu wynika z winy pracodawcy. Jeśli zaległy urlop nie został wykorzystany z przyczyn leżących po stronie pracownika, np. z powodu długotrwałej choroby, kara nie zostanie nałożona.

Przedawnienie zaległego urlopu

Niewykorzystanie zaległego urlopu do 30 września nie oznacza automatycznej jego utraty. Ten ulega przedawnieniu po upływie określonego czasu, co także wynika z obowiązujących przepisów.  

Zgodnie z art. 291 § 1 Kodeksu pracy, roszczenia pracownika o udzielenie niewykorzystanego urlopu przedawniają się po 3 latach od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Oznacza to, że jeśli pracownik nie wykorzysta zaległego urlopu za 2023 rok do 30 września 2024 roku, a zażąda jego udzielenia 1 października 2024 roku, to przedawnienie nastąpi 1 października 2027 roku.

Tym samym należy podkreślić, że 30 września 2024 roku przedawnieniu ulegnie niewykorzystany urlop wypoczynkowy za 2020 rok.