Wokół nienormowanego czasu pracy narosło mnóstwo mitów i nieporozumień. Wciąż wielu pracodawców i pracowników sądzi, że taki układ gwarantuje pełną swobodę i brak kontroli nad poczynaniami pracownika. Tymczasem nienormowany czas pracy został ściśle uregulowany w Kodeksie pracy. Sprawdź, co trzeba o tym wiedzieć.
Nienormowany czas pracy to stosunek, w którym obie strony – pracodawca i pracownik – nie są w stanie z góry określić czasu wykonania konkretnego zadania. Wprowadzenie takiego harmonogramu może wynikać ze specyfiki stanowiska, jak również obyczajów panujących w danym przedsiębiorstwie.
Nie należy natomiast zakładać, że nienormowany czas pracy daje pracodawcy możliwość zmuszania pracownika do wykonywania obowiązków służbowych w dowolnym momencie i bez żadnych ram czasowych. Pracownika etatowego wciąż obowiązuje 8-godzinna dobowa norma pracy oraz 40-godzinna norma tygodniowa.
Jan Kowalski zleca pracę, której czasu wykonania nie jest w stanie określić. Umawia się natomiast z pracownikiem, że wszystko będzie gotowe do końca tygodnia. Pracownik planuje sobie pracę w taki sposób, aby nie przekraczać dobowej normy, ale jednocześnie zrealizować zlecenie w terminie.
Zawsze wtedy, gdy nie jesteśmy w stanie przewidzieć ani czasu rozpoczęcia, ani zakończenia pracy, ponieważ jest to uzależnione od czynników obiektywnych – na przykład pogody, cyklu twórczego, dostarczenia materiałów przez klienta etc.
Nieprzypadkowo nienormowany czas pracy jest standardem w przypadku takich zawodów, jak programista, grafik, architekt, przedstawiciel handlowy, dziennikarz, agent ubezpieczeniowy czy nawet pracownik ekipy remontowej.
To, że pracodawca umówił się z pracownikiem na nienormowany czas pracy, wcale nie zwalnia go z obowiązku rejestrowania czasu pracy (prowadzenia ewidencji), naliczania dni urlopowych, uwzględniania zwolnień lekarskich czy ewidencjonowanie usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych nieobecności.
Dodatkowo trzeba pamiętać o tym, że nienormowany czas pracy nie może uwzględniać wykonywania obowiązków służbowych w niedziele i święta, a jeśli jest to konieczne (i ustalone za zgodą pracownika), to za pracę w tych dniach należy się stosowany dodatek. Podobnie jak za pracę w nadgodzinach.