Zrozum, co mówi do Ciebie księgowy. Objaśniamy popularne sformułowania

Jest takie powiedzenie, że w Polsce nie da się prowadzić biznesu bez pomocy trzech osób: prawnika, doradcy podatkowego oraz księgowego. Jest w tym sporo racji, natomiast faktem jest również, że większość małych firm może poprzestać na korzystaniu z usług księgowych. Często jednak drobni przedsiębiorcy mają problem ze sprawnym komunikowaniem się z np. biurem rachunkowym, co wynika z niezrozumienia popularnych sformułowań. Kilka przykładów objaśniamy w naszym poradniku.

GTU

To kod, który na fakturze sprzedażowej muszą umieszczać wszyscy czynni podatnicy VAT. Gdy księgowy pyta Cię o kod GTU, to chce dostać konkretną informację, jaki numer należy podać na fakturze. Twój kod GTU zależy od rodzaju prowadzonej działalności – jest ich dokładnie 13, a pełną listę znajdziesz na stronie Ministerstwa Finansów.

Amortyzacja

Ten termin odnosi się do środków trwałych pozostających w ewidencji przedsiębiorstwa. Amortyzacja to nic innego, jak zmniejszanie się wartości środka trwałego w czasie jego użytkowania. Wyliczoną kwotę amortyzacji przedsiębiorca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu.

MPP

MPP to akronim od mechanizmu podzielonej płatności, nazywanego również split payment. Polega on na tym, że część kwoty z faktury (netto) wpływa na bieżący rachunek przedsiębiorstwa, a część (podatek VAT) na specjalne konto VAT utworzone przy rachunku głównym. Z tego konta możesz m.in. opłacać podatki na rzecz Urzędu Skarbowego czy składki na ZUS.

Faktura proforma

Jeśli nigdy wcześniej nie wystawiałeś faktur proforma, to najwyraźniej nie pobierasz zapłaty z góry lub nie bierzesz od klientów zaliczek. Proforma to dokument niepodlegający księgowaniu. Służy on wyłącznie do rozliczeń na linii sprzedawca-kupujący. Pamiętaj, że po rozliczeniu transakcji musisz już wystawić docelową fakturę VAT.

Środek trwały

Środkiem trwałym jest każda rzecz, która stanowi składnik majątku przedsiębiorstwa – czy to w formie własności, czy współwłasności. Przykładem środka trwałego będzie samochód osobowy wprowadzony do firmy. Aby móc uznać daną rzecz za środek trwały, należy wykorzystywać ją w działalności gospodarczej przez minimum 1 rok.